“75 jaar heb ik gewacht op mijn held: Donald Trump”

President Donald Trump verleende in augustus van dit jaar gratie aan de toen pas veroordeelde 85-jarige Joe Arpaio, de ‘gemeenste sheriff van de VS’. Arpaio wordt gevreesd door Amnesty International, maar geliefd door Trump. “Ik heb de reputatie keihard te zijn, terwijl ik in werkelijkheid ook een heel fijne man ben.”

 

Op 26 augustus van dit jaar stuurde de Amerikaanse president Donald Trump een vriendelijke tweet de wereld in: “Ik ben blij dat ik jullie mag informeren dat ik net een 85-jarige patriot volledig gratie heb verleend. Sheriff Joe Arpaio hieId Arizona veilig!” Joe ‘The Jailer’ Arpaio was de eerste veroordeelde Amerikaan die gratie van de nieuwe president kreeg. Trumps voorgangers Obama en Bush verleenden allebei pas na een jaar hun eerste presidentiële pardon. De gratie voor de omstreden sheriff zorgde voor een golf van protest, ook binnen Trumps eigen Republikeinse Partij. Zo verklaarde senator John McCain dat de president het respect voor de rechtsstaat ondermijnde. Een maand eerder was Joe Arpaio door een rechter veroordeeld voor minachting van het Hof. Want ondanks rechterlijke bevelen bleef America’s Toughest Sheriff Latijns-Amerikanen in zijn district Maricopa County in de staat Arizona arresteren op basis van het vermoeden dat ze illegalen waren. Eind oktober weigerde een federale rechter Arpaio’s veroordeling te schrappen. ‘Het presidentiële pardon bespaart de beklaagde een bestraffing, maar wist de feiten niet uit’, schreef rechter Susan Bolton in haar arrest. Arpaio tekende tegen die beslissing beroep aan.

24 jaar lang droeg Joe Arpaio met trots zijn titel van gemeenste sheriff van Amerika. Tot hij in november 2016 tot zijn eigen verbazing én ontzetting bij de sheriffsverkiezingen verslagen werd door de Democratische kandidaat Paul Penzone.

 

Sinds 1 januari van dit jaar bent u gepensioneerd?

Joe Arpaio: “Bijlange niet. Ik zit in zaken en denk er op dit moment zeer sterk over na om me verkiesbaar te stellen voor de senaat. Ik wil de plek innemen van Jeff Flake, de Republikeinse senator voor Arizona. Hij zit in het kamp van John McCain en voert oppositie tegen onze president. (schamper lachje) Als de media het hebben over ‘de Republikeinse Partij die zich tegen de president keert’, nemen ze hun wensen voor waarheid. Want ik vind niet dat vijf Republikeinse senatoren die niet van onze president houden, de hele partij vertegenwoordigen. Veel mensen houden wél van hem; hij is niet voor niets verkozen geraakt. Vanaf dag één ben ik een fan van president Trump. Ik ontmoette hem pas voor het eerst toen hij naar Arizona kwam, in juli 2015, vlak nadat hij besloten had om aan de presidentsverkiezingen deel te nemen. Hij hield hier een rally en ik stelde hem voor aan duizenden toeschouwers. Ik zei toen: ‘Deze man wordt onze volgende president.’ Mijn vrouw Ava kreeg dat jaar de diagnose kanker en Donald belde haar verschillende keren om te vragen hoe het met haar ging. Ik was de erevoorzitter van de campagne van George W. Bush toen hij voor het eerst opkwam voor de presidentsverkiezingen. Ik was erevoorzitter voor Mitt Romney en ik steunde Rick Perrey toen hij zijn kandidatuur stelde in 2012. Rick is nu minister van Energie. Ik heb dus enige ervaring in het omgaan met mensen die over de juiste vaardigheden beschikken om president van dit land te worden. Maar Donald Trump overklast iedereen. Mijn buikgevoel zei me ruim twee jaar geleden al dat hij een schitterende president zou zijn. Van mijn geboorte tot pakweg mijn tiende levensjaar was ik me niet van de politiek bewust; daarna moest ik 75 jaar wachten op mijn held: Donald Trump.”

 

Waarom is hij uw held?

“Omdat hij zoveel levenservaring heeft. Hij heeft ook de moed om uit te voeren wat hij denkt dat het juiste is voor ons land. Hij is niet bang om voor zijn mening uit te komen. Hij is rijk genoeg en heeft die job niet nodig. Hij houdt van de cops, het leger en onze veteranen. He’s rocking the ball. Het was hoog tijd dat er iemand aan het roer kwam die niet politiek correct is.”

 

Zijn voorliefde voor het militaire en het autoritaire schrikt wereldwijd zeer veel mensen af. Ze zijn ook bang voor zijn onberekenbaarheid.

“Wat is er zo schrikwekkend aan Donald Trump? Zijn recente rondreis in Azië was een groot succes. Al die Aziatische presidenten hielden van hem. De Franse president Macron leek eerst niet zo’n grote fan, tot hij hem ontmoette. Macron koestert nu ontzag voor hem en nodigde hem zelfs uit voor de parade op de nationale feestdag. Dat bewijst alleen maar dat we blij mogen zijn met een man die uit de privésector komt en weet hoe hij deals moet sluiten. De manier waarop Donald Trump deals maakt, lijkt misschien soms een beetje controversieel, maar ik weet dat er een solide methode achter zit. Hij is vastbesloten om alle bureaucraten en politici in Washington de wacht aan te zeggen.”

 

Als hij dingen wil veranderen, zal hij die bureaucraten en politici hard nodig hebben. Zonder volledige steun van de Republikeinen krijgt hij in het Congres toch niets voor elkaar?

“Ik begrijp waarom u dat zegt, maar tòch zal hij doen wat hij vindt dat juist is. Met uw opmerking herleidt u hem tot zo’n typische politicus. Er zijn er een paar in de Republikeinse Partij die hem rauw lusten, maar dat komt wel goed. De rest wordt opgeklopt door de media. Ze produceren echt fake news. Ik ken dat wereldje: mijn schoonzoon is chef van de opiniepagina van een grote krant in Arizona. Zenders als CNN proberen Donald Trump te vernietigen. Maar onderschat de gewone mensen van dit land niet: ze zijn slim en lezen tussen de regels. Ikzelf ben ook een slachtoffer van media-bashing. Ze zitten al vijftig jaar achter me aan. Ik kan me heel goed voorstellen hoe president Trump zich moet voelen.”

 

Kunt u zich ook voorstellen hoe mensen zich moeten voelen die door de president in een van zijn beruchte tweets geschoffeerd worden?

“Alright. Waarom moet hij zich op Twitter inhouden? Omdat hij nu president van de VS is? De mensen houden net van hem omdat hij zich allesbehalve presidentieel gedraagt. Wat is er mis met wat getweet? Ik heb zelf ook een account, @realsheriffjoe, maar ik heb geen flauw idee hoe ik er iets moet opzetten en heb dat dan ook uitbesteed. Iedereen twittert nu toch? Waarom mag onze president dan niet zijn gevoelens de vrije loop laten op Twitter? Wilt u dat hij alles geheimhoudt zoals de CIA? Het is toch fantastisch dat een president aan zijn volk laat weten hoe hij zich écht voelt, ver weg van het politiek correcte?”

 

U draagt de titel ‘America’s Toughest Sheriff’ met trots.

“Ik wàs de meest beruchte sheriff, vandaag ben ik niet meer in dienst, maar ik hou wel mijn titel ‘sheriff’. Ik heb de langste staat van dienst in Maricopani, met ruim vier miljoen inwoners de vierde grootste county van de VS. Ik droeg dus een zeer grote verantwoordelijkheid. Ik stelde me voor het eerst verkiesbaar op mijn zestigste. In Amerika wordt een sheriff net zoals de president door het volk verkozen. Politiecommissarissen worden benoemd omdat ze onder het gezag van de burgemeester vallen, maar een sheriff legt rekenschap af aan de grondwet. Mijn nederlaag in 2016 was zeer bizar. Tijdens de campagne moest ik op te veel terreinen slag leveren. De federale overheid maakte me het leven zuur, maar ook superrijke figuren als George Soros (Hongaars-Amerikaans zakenman, filantroop en sponsor van de Democratische Partij – JS). Hij investeerde 5 miljoen dollar in een lastercampagne tegen mij. Hij verspreidde het nieuws dat het ministerie van Justitie me wou onderzoeken omdat ik het bevel van een rechter niet gehoorzaamd zou hebben. Vervolgens kreeg ik al die activisten en liefhebbers van open grenzen over me heen. Ik moest vechten tegen te veel tegenstand.”

 

Misschien zijn de inwoners van Maricopani uw keiharde aanpak gewoon moe?

“Bijna een kwart eeuw stonden ze achter die aanpak. Toen ik voor de allereerste keer campagne voerde, beloofde ik dat ik in de woestijn een gevangenis bestaande uit afgedankte legertenten zou bouwen. Ik richtte in 1993 Tent City op met tenten die de Koreaanse oorlog uit de jaren vijftig hadden overleefd. Een half miljoen gedetineerden mocht zijn straf in die tenten komen uitzitten. Alle burgers waren wild enthousiast. Nu ik door een sergeant van de politie van Phoenix verslagen ben, vind je van Tent City geen spoor meer terug.”

 

Waarom bouwde u een gevangenis van tenten?

“Ik voerde de plak over zes overbevolkte gevangenissen. Tent City leek me een ideale oplossing, want ik kreeg de tenten voor een prikje. Het kostte me in totaal 130.000 dollar in plaats van 80 miljoen voor de bouw van nog eens een nieuwe gevangenis. De gevangenen waren veroordeelde criminelen en zaten niet in voorhechtenis. Ik wou met Tent City de boodschap de wereld insturen: ‘Als je iets verkeerds uitspookt, eindig je in een oververhitte tent.’”

 

Want in de woestijn van Arizona wordt het heel warm?

“Ja, iets van een 55 graden Celsius. Mijn antwoord aan al die mopperende critici van Amnesty International en aan al die burgerrechtenbewegingen is heel simpel: al onze fijne mannen en vrouwen die als soldaten voor ons land vechten, slapen en leven in tenten. Waarom kan een veroordeelde gevangene dat dan niet? Dan staan die mensenrechtenadvocaten met hun mond vol tanden.”

 

Waarom moesten de gevangenen roze onderbroeken dragen?

“Omdat ze anders toch maar het witte ondergoed zouden stelen en naar buiten smokkelen. Het gebeurde wel eens dat een paar van onze gevangenen tijdelijk naar een staatsgevangenis werden overgebracht; in hun roze onderbroek wist iedereen meteen waar ze vandaan kwamen. Ik besliste over de kleur roze en kreeg daar ook weer kritiek op. Mijn antwoord was heel eenvoudig: ‘Zorg ervoor dat je niet in de gevangenis terechtkomt als je niet van roze houdt.’

“Ik heb de reputatie keihard te zijn, terwijl ik in werkelijkheid ook een heel fijne man ben. Onder mijn bewind hadden we de allerbeste rehabilitatieprogramma’s voor drugsverslaafden, alcoholisten of huiselijk geweldplegers. Er liepen ontelbaar veel programma’s waar de veroordeelden hun profijt mee konden doen. Neem bijvoorbeeld de chain gang: we zetten de geketende gevangenen in een rij op straat en lieten hen het vuil opkuisen. Wist u trouwens dat ik de allereerste vrouwelijke chain gang uit de geschiedenis heb ingevoerd? Toen ik met dat programma van start ging, stonden er cameraploegen uit de hele wereld klaar.”

 

Wat was de filosofie achter uw chain gang?

“Telkens wanneer een gevangene iets in zijn tent mispeuterde, werd hij opgesloten in een speciale cel. Wij noemden hem dan locked down. Hij kon daar alleen maar uit geraken door vrijwillig aan te sluiten bij de chain gang. Door de straten gratis en voor niets te kuisen, bespaarden de gevangenen de belastingbetaler handenvol geld. Een van hun andere taken was om dode naamloze daklozen, meestal junks, op het gemeentelijk kerkhof te begraven. Zo zagen de veroordeelden meteen wat hen te wachten stond als ze hun leven niet beterden. Er gaat altijd een reden achter mijn beslissingen schuil.”

 

U handelt niet vanuit sadisme maar om mensen te helpen?

“Sadisme vind ik een zwaar woord. Het is niet omdat ik hard ben, dat ik een sadist zou zijn. Ik was een succesrijke sheriff en weet u waarom? Omdat ik al heel wat levenservaring had en mijn gezond verstand gebruikte. Ik ben geboren op Flag Day, 14 juni, op exact dezelfde dag als mijn vriend en held Donald Trump. Mijn ouders kwamen uit Italië en mijn moeder stierf tijdens mijn geboorte. Ze weigerde een abortus. Toen de Koreaanse oorlog in 1950 uitbrak, nam ik dienst. Ik kwam in Frankrijk terecht, nabij Verdun. Daarna wou ik politieman worden en op mijn 21e werkte ik bij de Metropolitan Police van Washington DC en later bij de politie van Las Vegas, Nevada. Tot ik gevraagd werd om narcotics agent te worden bij de federale Drug Enforcement Administration (DEA). Eerst in Chicago, later in Turkije en het Midden-Oosten. Ik bestreed de French Connection en de Italiaanse maffia. Terug in de VS werd ik als DEA-agent gedetacheerd naar San Antonio, Texas, waar ik mijn pijlen richtte op de de Mexicaanse grens. Ik schopte het in 1970 tot regionaal directeur en had op dat moment ook kantoren in Argentinië, Bogota en Panama, waar ik nauw samenwerkte met generaal Noriega. Daarna keerde ik terug naar Washington als inlichtingenagent, werd ik baas in Baltimore, drugsbestrijder in Arizona om er eerst in 1982 op pensioen te gaan en er tien jaar later als sheriff uit de as te herrijzen.”

 

Als sheriff richtte u een posse op. Dat is een soort van privémilitie?

“Nee, dat is een vrijwilligerscorps. Ik heb de posse niet gecreëerd, die bestond al jaren; ik heb ze wel dingen laten doen die geen enkele posse ooit gedaan heeft. Ik bewapende vijfhonderd vrijwilligers, bezorgde ze allemaal hetzelfde uniform en liet ze rondrijden in politiewagens. Ik bekostigde alles zelf. Ik had vijftig verschillende posses: één met paarden, één met computers, één voor zoek- en reddingsopdrachten, noem maar op. Ik nam als sheriff de vrijheid om, gratis en voor niets, met mijn posses de wet te doen respecteren. Maar nu worden al mijn mooie verwezenlijkingen in een rotvaart opgedoekt. Ik heb mijn plicht gedaan, maar ik ben nog bijlange niet klaar. Zo plan ik om binnenkort nog eens met nieuws over het geboortecertificaat van ex-president Obama naar buiten te komen. (grijnst)”

 

U gelooft nog steeds dat het een vervalsing is en blijft een fervente aanhanger van de birther-beweging?

“Natuurlijk is dat fake. Alleen heeft niemand de guts om de waarheid onder ogen te zien. Niemand wil er naar kijken, of het zelfs maar aanraken.”

 

Gelooft Donald Trump ook nog steeds dat het geboortebewijs van zijn voorganger fake is?

“Daar ben ik zeker van. In 2011 heeft hij dat al gezegd. Maar ik heb dat toen niet met hem afgesproken, ik voerde mijn eigen onderzoek. Ik had een posse opgericht om oude zaken te onderzoeken en zij kregen van mij de opdracht om Obama’s geboortecertificaat onder de loep te nemen. Net voor ik ontslag moest nemen, vond mijn posse overtuigend bewijs dat het vals is. We huurden daarvoor Italiaanse forensische experts in, want geen enkele Amerikaanse expert was bereid om het certificaat te bekijken. Ze zijn allemaal bang om tegen president Obama in te gaan. We vonden ook nog een vrouwelijke expert in Hawaï die klaar en duidelijk zei: ‘Het is fake!’ Het is niet meer dan copy-paste van verschillende andere Hawaïaanse geboortebewijzen. Hoeveel meer bewijsmateriaal heeft een mens nog nodig?”

 

Als president Obama niet in de Hawaïaanse stad Honolulu geboren is, waar dan wel? In Kenia?

“Nu zitten we bij de kern van de zaak. Ik heb van in het begin duidelijk gesteld dat het me geen zak uitmaakt waar de man geboren is. Dat geldt nog steeds. Ik ben een detective en heb na grondig onderzoek vastgesteld dat het om een frauduleus geboortebewijs gaat. Dat is alles. Het maakt me niet uit waar hij vandaan komt en ik heb ook geen idee waarom ze die vervalsing gemaakt hebben. Laat ze maar eens bewijzen dat ik ongelijk heb. Waarom weigert de overheid om mijn onderzoek over te doen? Als u met een vervalst geboortebewijs op de proppen komt, zal u toch ook grondig op de rooster gelegd worden?”

 

Deze zomer schonk Donald Trump u gratie. Wat had u precies mispeuterd?

“Helemaal niets. Ik ben ten onrechte veroordeeld voor ‘minachting van de rechtbank’. Een federale rechter had ons verboden om illegale immigranten te controleren. Hij beweerde dat ik zijn bevelen niet had opgevolgd. Tijdens de verkiezingsstrijd blies hij dat kleine vergrijp op tot een strafzaak. Er werd onnoemlijk veel aandacht aan geschonken en zo geloofden de burgers dat ikzelf in de gevangenis zou belanden en besloten ze om niet op mij te stemmen.”

 

U wordt van een hele waslijst aan overtredingen beschuldigd: onrechtmatige arrestaties, grensoverschrijdend gedrag, wanbeleid, achteroverdrukken van overheidsgeld en racisme om er maar een paar te noemen.

“Allemaal op niets gebaseerd. Hoe komt het dat ik nog niet achter de tralies zit als ik dan toch zo’n groot misdadiger ben?”

 

Speciaal aanklager Robert Mueller onderzoekt op dit moment de banden tussen Donald Trump en Rusland. Blijft de president uw held als dat onderzoek slecht voor hem uitdraait?

“Ik vind het jammer voor de president en zijn familie dat er op die manier een heksenjacht tegen hen gevoerd wordt. We’ll see. Ik ruik hier vooral politieke spelletjes. Het echte verhaal komt nog wel naar boven. Binnenkort krijg ik informatie over de waarheid achter dat dossier dat die spion uit Engeland, die Christopher Steele, tegen de president fabriceerde.”

 

U hebt ook daar als sheriff uw eigen onderzoek naar laten voeren?

“Ik heb informatie, geen onderzoek. (aarzelt) Yeah, ik heb informatie als gevolg van een onderzoek van toen ik nog sheriff was. Verder zeg ik daar nu niets meer over. Wacht maar tot binnen een paar weken.”

 

(c) Jan Stevens