De zwarte kroon
Andrew Pyper, Anthos (originele titel: The demonologist), 300 blz., 17,95 euro.
Vannacht heb ik het weer gedroomd.
De zwarte kroon van de Canadees Andrew Pyper is de thriller die Dan Brown vermoedelijk had willen schrijven toen hij aan De Da Vinci Code begon, maar waarvoor hij het talent en het gevoel voor humor en suspense ontbeerde. Pypers sympathieke hoofdpersonage David Ullman is, ondanks alle schijnbare overeenkomsten, het complete tegengestelde van Browns bordkartonnen Robert Langdon. Ook al etaleren beiden professoren graag hun belezenheid en hebben ze een voorkeur voor bijbelse achtervolgingen, toch zorgt alleen Ullman voor genoeglijk veel leesplezier en staat Langdon garant voor verveling en ergernis.
Professor David Ullman is een Canadese expat in New York met een ontrouwe vrouw en een lieve elfjarige dochter. Hij doceert aan de universiteit en is gespecialiseerd in mythologie en joods-christelijke religieuze teksten. Internationaal geldt hij als een kenner van ‘Het paradijs verloren’ van John Milton en in die hoedanigheid ook als een specialist in engelen en demonen. Zelf is hij een notoir atheïst, wiens ongeloof snel zwaar op de proef gesteld zal worden.
Andrew Pyper schiet graag met spek en hij doet dat op een onnavolgbare erudiete en spannende wijze. Hij schrijft snel en intens en zet zijn professor Ullman neer als een ietwat cynische, maar uiterst beminnelijke man van het woord. Een hyperrealistische lezer zal zich ongetwijfeld af en toe storen aan Pypers geflirt met het bovennatuurlijke, maar wie over dat drempeltje heen stapt, ontdekt hoe De Da Vinci Code eruit gezien zou hebben als het een goed boek geweest was.
© Jan Stevens