Chinezen krijgen tien keer vaker asiel dan Syriërs
Een Chinees die in België asiel aanvraagt, maakt vier keer zoveel kans op erkenning als een Afghaan, en bijna tien keer zoveel als een Syriër. Uit cijfers van het Commissariaat-Generaal voor de Vluchtelingen blijkt dat in de eerste negen maanden van dit jaar 88,4% van de Chinezen het vluchtelingenstatuut kreeg. Bijna alle Chinese asielaanvragers hebben ‘het Tibetaans profiel’, waardoor ze vlot in aanmerking komen voor erkenning. Ook als ze nooit een voet in China gezet hebben.
Van de 1.707 behandelde vluchtelingendossiers van Afghanen, werden er dit jaar door het Commissariaat-Generaal voor de Vluchtelingen 375 of 22% gehonoreerd, van de 1.034 Syriërs slechts 96 of 9,3%. Van de 189 Chinezen kregen er 167 of maar liefst 88,4% asiel. China staat al jaren bovenaan in de top tien van landen met de meest succesvolle asielaanvragen. Terwijl het gemiddelde erkenningspercentage van de meeste andere landen tussen 10 en 20 % schommelt, haalt China steevast vlot 90%.
“Nogal wat Afghanen en Syriërs krijgen subsidiaire bescherming”, zegt Els Cleemput, woordvoerster van staatssecretaris voor Asiel en Migratie Maggie De Block. “Omwille van het geweld in hun land mogen ze tijdelijk blijven. Om de twee jaar wordt dat geëvalueerd. Wij bepalen niet wie erkend wordt als vluchteling: dat is een onafhankelijke beslissing van het Commissariaat-Generaal.”
“De meeste Chinese asielaanvragers zijn Tibetanen die afkomstig zijn uit China”, zegt vluchtelingencommissaris Dirk Van Den Bulck. “Ze krijgen de vluchtelingenstatus omdat ze vervolgd worden voor hun etnische afkomst. Slechts weinig andere Chinezen dienen een asielaanvraag in. De meesten verdwijnen in de illegaliteit.”
Krijgt elke Tibetaan automatisch asiel? “Nee. Elk individueel dossier wordt grondig onderzocht. Het is wel zo dat de meeste Tibetanen een gegronde vrees voor China kunnen aantonen.”
Migratie
Niet alle Tibetanen die in België asiel vragen en krijgen, komen uit China. Ze verbleven jarenlang in India, Nepal of Bhutan. Sommigen zijn zelfs niet eens in China geboren en hebben het land nooit bezocht, maar krijgen toch het felbegeerde vluchtelingenstatuut. “We hebben ook vastgesteld dat sommige Tibetanen in India of een ander land geboren en getogen zijn”, geeft Dirk Van Den Bulck toe. “Daarom willen we in de toekomst nagaan of die mensen de reële mogelijkheid hebben om veilig en zonder risico terug naar dat eerste land van asiel te keren. Dat wordt nu pas mogelijk voor ons omdat de wet eind september is aangepast.”
Sommige Tibetanen hebben het vluchtelingenstatuut gekregen, ook al waren ze in de eerste plaats economische vluchtelingen? Dirk Van Den Bulck: “Het klopt dat Tibetanen om economische redenen naar Europa migreren, terwijl ze in India een alternatief hebben. Maar dat geldt zeker niet voor alle Tibetanen. Ons onderzoek is nog niet helemaal rond.”
Schuldgevoel
Vandaag heeft België in Europa na Zwitserland de grootste Tibetaanse gemeenschap. Volgens Inge Hermans, voorzitster van de belangenvereniging Vrienden van Tibet, is de welwillende houding van het Vluchtelingencommissariaat misschien te verklaren door het schuldgevoel van Belgische politici. “Een man als de Dalai Lama is nu eenmaal zeer populair”, zegt ze. “Nogal wat politici zijn het geweldloze verzet van de Tibetanen in China genegen. Maar omwille van de lucratieve handelscontracten durven ze de Chinese overheid niet onder druk zetten. Op al die handelsmissies wordt amper over mensenrechten gesproken. Ik kan me voorstellen dat het tolerante asielbeleid dat gebrek aan politieke moed moet compenseren.”
Dirk Van Den Bulck ontkent alle politieke inmenging. “Voor ons telt maar één ding: het echte risico dat een individu loopt in zijn land van herkomst, rekening houdend met wat er in de wet is vastgelegd. Al de rest is van geen belang.”
© Jan Stevens